Prywatny akt oskarżenia

Prywatny akt oskarżenia jest to podjęta samodzielna decyzja pokrzywdzonego  w sprawie zgłoszenia dopuszczenia się wobec niego przestępstwa. Osobie, która została pokrzywdzona przez przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, przysługuje prawo złożenia w sądzie prywatnego aktu oskarżenia. Prywatny akt oskarżenia musi spełniać wszystkie wymogi formalne pisma procesowego. Katalog przestępstw, wobec których można składać prywatny akt oskarżenia, jest niewielki, gdyż pozostałymi przestępstwami zajmują się organy ścigania.

Prywatny akt oskarżenia może wnieść osoba pokrzywdzona, wobec której dopuszczono się przestępstwa.

Przestępstwa są ścigane z prywatnego aktu oskarżenia, kiedy należą do zbioru katalogu, którymi nie zajmują się organy uprawione do ścigania, a więc nie prowadzą postępowania przygotowawczego.

Do przestępstw ściganych z prywatnego aktu oskarżenia zaliczamy:

• Przestępstwo zniesławienia
• Przestępstwo zniewagi
• Przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej
• Przestępstwo spowodowania lekkiego uszczerbku na zdrowiu
• Przestępstwo nieumyślnego spowodowania średniego uszczerbku na zdrowiu

Prywatny akt oskarżenia podlega opłacie w wysokości 300 złotych.

Prywatny akt oskarżenia należy złożyć w terminie 1 roku od dnia dowiedzenia się o tożsamości sprawcy, ale nie później niż po upływie 3 lat od popełnienia przestępstwa.

Jeżeli prywatny akt oskarżenia zostanie złożony po wymagalnym terminie, wówczas przestępstwo będące przedmiotem prywatnego aktu oskarżenia ulega przedawnieniu.

Prywatny akt oskarżenia należy wnieść do sądu właściwego do rozpoznawania spraw w I instancji. Musisz koniecznie znać regułę ogólną. Otóż właściwy jest ten sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.

Przymus adwokacki nie obejmuje prywatnego aktu oskarżenia. Oznacza to, iż prywatny akt oskarżenia nie musi być przez niego podpisany.

Tak. Oskarżyciel prywatny jest zobowiązany do uczestnictwa zarówno w posiedzeniu pojednawczym, które poprzedza rozprawę główną w przestępstwach prywatnoskargowych, jak również i na rozprawie głównej.

Tak, oskarżyciel prywatny może wycofać złożony wcześniej prywatny akt oskarżenia, czyli odstąpić od oskarżenia, ale musi tego dokonać przed rozpoczęciem przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej. A oświadczenie to można złożyć tylko do chwili wydania przez sąd postanowienia o umorzeniu postępowania.

Oskarżony nie jest zobowiązany do uczestnictwa w rozprawie. Może więc sam podjąć decyzje czy weźmie w niej udział, czy też nie. Jednak w pewnych wypadkach sąd może zobowiązać oskarżonego do obecności.

Prywatnego aktu oskarżenia można dokonać na dwa sposoby.

Po pierwsze, w formie pisemnej poprzez sporządzenie aktu oskarżenia, wskazując w nim osobę oskarżaną oraz zarzucane jej czyny i dowody udawadniające jej winę. A następnie złożyć go do sądu.

Po drugie można złożyć prywatny akt oskarżenia poprzez ustną lub pisemną skargę na policji, która następnie zostanie przekazana do sądu.

Posiedzenie pojednawcze przeprowadza sam sąd w składzie jednego sędziego.

Nie. Prywatny akt oskarżenia, a subsydiarny akt oskarżenia to odrębne możliwości ścigania przestępstw. Subsydiarny akt oskarżenia to w pewnym sensie instytucja umożliwiająca pokrzywdzonemu włączenie się do postępowania i występowania w nim jako oskarżyciel posiłkowy. Subsydiarny akt oskarżenia dotyczy wyłącznie przestępstw ściganych z urzędu lub na wniosek pokrzywdzonego.

Natomiast prywatny akt oskarżenia umożliwia osobą pokrzywdzonym rozpoczęcie działań w przedmiocie dokonania oskarżenia osoby, która popełniła przestępstwo. Prywatny akt oskarżenia jak wcześniej wspomnieliśmy stosowany jest do określonego katalogu przestępstw.

W razie umorzenia postępowania z uwagi na niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na rozprawie lub posiedzeniu pojednawczym nie ma możliwości ponownego wniesienia aktu oskarżenia w tej samej sprawie, przeciwko temu samemu oskarżonemu.

Posiedzenie pojednawcze rozpoczyna się wezwaniem stron do pojednania. W protokole posiedzenia pojednawczego należy w szczególności zaznaczyć stanowisko stron wobec wezwania do pojednania oraz wyniki przeprowadzonego posiedzenia pojednawczego. Jeżeli doszło do pojednania, protokół podpisują także strony.