Zasiedzenie

Zasiedzenie występuje w sytuacji, gdy posiadacz danej nieruchomości czy rzeczy, który z niej korzysta, niebędący ich właścicielem, może nabyć prawa do nich i stać się ich właścicielem. Zasiedzenie nieruchomości następuje w drodze zasiedzenia zwykle po 30 latach tzw. zasiedzenie w złej wierze, czyli osoba była świadoma, że ktoś inny jest właścicielem danej nieruchomości czy rzeczy. Możliwe jest też zasiedzenie w dobrej wierze, które następuje po 20 latach. Warunkiem zasiedzenia nieruchomości czy rzeczy jest fakt, iż obecny posiadacz niebędący właścicielem musi posiadać dana nieruchomość czy rzecz nieprzerwanie.

Do zasiedzenia dochodzi w przypadku, kiedy osoba posiada daną rzecz czy nieruchomość nieprzerwanie przez określony prawem czas.

Jeżeli spadkodawca spełnił warunki do zasiedzenia nieruchomości, a jego spadkobiercy chcą ją uzyskać, mogą złożyć do Sądu wniosek o dziedziczenie i dział spadku w imieniu spadkodawcy.

Jeżeli osoba, która włada daną nieruchomością jest świadoma, że nie jest jej właścicielem, nie ma prawa do jej posiadania oraz nie ma podstaw do usprawiedliwienia tej władzy, a wciąż ją zajmuje lub korzysta z danej nieruchomości mamy do czynienia z tzw. zasiedzeniem w złej wierze.

Zasiedzenie w dobrej wierze polega na władaniu daną nieruchomością jak posiadacz samoistny, czyli właściciel, nie będąc świadomym, że nie jest się jej właścicielem. A co więcej osoba ta musi udowodnić przeświadczenie, że posiada daną rzecz lub nieruchomość w sposób nie świadomy, zasiadając nieruchomość lub rzecz w dobrej wierze. 

Posiadaczem samoistnym jest osoba, która posiada i włada daną rzeczą jak jej właściciel, ale jej właścicielem nie jest.

Właścicielem jest osoba, która prawnie posiada i włada daną rzeczą. Natomiast posiadacz samoistny może daną rzeczą władać i ją posiadać, ale prawnie nie jest jej właścicielem, a więc nie może rozporządzać daną nieruchomością np. dokonać jej sprzedaży.

Wniosek o stwierdzenie zasiedzenia inaczej posiadanie samoistne składa się do sądu rejonowego właściwego dla miejsca położenia nieruchomości.

Okres zasiedzenia uzależniony jest od tego, czy jest to zasiedzenie w dobrej, czy złej wierze. Jeżeli zasiedzenie nastąpiło w dobrej wierze potrzeba 20 lat. Natomiast, gdy posiadacz pozostawał w złej wierze, zasiedzenia następuje po 30 latach.

Okres zasiedzenia liczony  jest od dnia, w którym osoba niebędąca właścicielem danej rzeczy czy nieruchomości stała się jej posiadaczem samoistnym.

Nie dochodzi do zasiedzenia nieruchomości w przypadku kiedy jej posiadacz, nie będący jej właścicielem posiada daną nieruchomość przerwanie przez mniej niż 20 lat, w przypadku zasiedzenia w dobrej wierze lub mniej niż 30 lat w przypadku zasiedzenia w złej wierze.

Przedmiotem zasiedzenia nie może być np. pomieszczenie gospodarcze, jeden pokój w mieszkaniu czy piwnica. Nie można zasiedzieć też nieruchomości przeznaczonych do użytku publicznego.

W przypadku zasiedzenia nieruchomości niezależnie od jej wartości opłata sądowa wynosi 2000 złotych.

Tak. Zasiedzenie podlega opodatkowaniu. Podstawą opodatkowania w tym przedmiocie jest wartość nabywanej nieruchomości. Ustalana jest ona na podstawie stanu nieruchomości w dniu jej nabycia oraz ceny rynkowej z dniem powstania obowiązku podatkowego.

Najczęściej świadkiem w sprawie o zasiedzenie może być najbliższy mieszkaniec czy właściciel nieruchomości znajdujących się w pobliżu. Świadkiem w sprawie o zasiedzenie może być też członek rodziny.

Długość trwania sprawy w sądzie o zasiedzenie zależy od postępowania dowodowego. Im więcej wniosków dowodowych czy uczestników postępowania tym sprawa w sądzie o zasiedzenie będzie trwała dłużej.

Posiadacz samoistny w sytuacji, gdy zasiedział daną nieruchomość, staje się jej prawnym właścicielem i może nią rozporządzać. Może dokonywać np. sprzedaży, darowizny itd. Sprzedaż nieruchomości nabytej przez zasiedzenie jest możliwa po dokonaniu wpisu do księgi wieczystej.

Wniosek o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości, którą  posiadał spadkodawca przez określony czas, czyli 20 lub 30 lat, należy złożyć w postępowaniu o dział spadku albo w odrębnym postępowaniu.

Wykazanie zasiedzenia zwalnia posiadacza nieruchomości od dokonania spłaty innych spadkobierców.

Bieg zasiedzenia można przerwać, jeśli nie minęło 20 lat w przypadku posiadacza w dobrej wierze lub 30 lat w przypadku posiadacza w złej wierze. Można tego dokonać poprzez złożenie wniosku o dział spadku.

Sprawa spadkowa np. o stwierdzenie nabycia spadku nie powoduje przerwy w biegu zasiedzenia. Można natomiast zatrzymać bieg zasiedzenia poprzez złożenie wniosku o dział spadku.

Ważnymi dowodami w sprawie o zasiedzenie nieruchomości mogą być np. zeznania świadków, zeznania podatkowe, akty notarialne, wypis z rejestru gruntów, czy umowy najmu. Ogólnie rzecz określając dowodami w sprawie o zasiedzenie, może być  wszystko, co potwierdza to posiadanie samoistne.

Zasiedzenie jest niemożliwe, kiedy nieruchomość ta jest wynajmowana, albo należy do użyteczności publicznej.

Nie, nie istnieje dziedziczenie zasiedzenia. Natomiast jeśli jesteś spadkobiercą poprzedniego posiadacza, możesz żądać stwierdzenia zasiedzenia z zaliczeniem okresu posiadania Twojego spadkodawcy.